Popłyniemy napięci w prąd radosnej energii – Nanazenit

Popłyniemy napięci w prąd radosnej energii

Kamila Sipika, Piotr Skowron

22 czerwca – 29 lipca 2023

Przywykliśmy do natury światła. Czasami tylko wzrok nasz przyciągnie barwny zachód słońca, migoczące między wiosennymi liśćmi promienie, tęcza wisząca nad wilgotną od deszczu ulicą. Efektów świetlnych doświadczamy już niemal bezwiednie. Tymczasem w naszym świecie, od drobiny atomu do głębokości kanionów, nieustannie pracują z jego pomocą: zawiłe procesy biologiczne, bezwzględne prawa fizyki, nieuchronne cykle przemian i transformacji. Gdzieś równolegle – jednocześnie w samym centrum zdarzeń i na poboczu toczącego się świata, wprawne i wrażliwe oko artysty dostrzega całą złożoność tego, co tak oczywiste.

Kamila Sipika i Piotr Skowron pracują z indywidualnym wrażeniem, jakie pozostawia w nich percepcja światła oraz jej wizualne następstwa. Wychodząc od próby uchwycenia zjawiska powidoków, Kamila wyrusza w zabawę formą i przestrzenią, pozwalając zapisanym w pamięci, efemerycznym kształtom przeobrażać się w coraz bardziej wyraziste znaki. Tak, jak pierwotne wrażenie wzrokowe, zmienia się medium jej pracy. Zaznaczone aerografem na płótnie, ulotne wrażenie syntetyzuje się wyostrzone formy definiujące przestrzeń, by w kolejnym kroku za pomocą programu graficznego zmultiplikować się w geometryczne, zapętlające się kształty. Teraz tylko krok dzieli artystkę od wyjścia z nimi poza przestrzeń obrazu, by stworzyć namacalne, przepuszczające światło obiekty. Dzięki wizualnemu dialogowi poszczególnych prac, energia zmian krąży nieprzerwanie. Odbiorca – tak jak w codzienności dotykany nieustannie bodźcami z przestrzeni – musi wejść tu w jej przepływ i dać się ponieść bezkompromisowej percepcji.

Tymczasem w pracowni sitodruku Piotra Skowrona trwa taniec warstw i iluzji. Punktem wyjścia jest tu symetria koła, stanowiąca tło do geometrycznych eksploracji i barwnych zaskoczeń. Nakładając kolejne warstwy farby w starannie odmierzonych interwałach przestrzeni, nie poszukuje konkretnego efektu, lecz bawi się wizualnym wynikiem kolejnych ruchów. Na wyjątkowość prac składa się niewątpliwie dualizm jego zainteresowań – myśl inżynierska pozwala na precyzyjne porządkowanie formy, a malarski rozmach wkracza w obszar zabawy i twórczej swobody. Poprzez zastosowanie fluorescencyjnych barw potęguje wrażenie zanurzenia w intrygującym, pulsującym świecie łączącym aspekty nauki i sztuki.

Tytuł wystawy „Popłyniemy napięci w prąd radosnej energii” to fragment wiersza Juliana Przybosia, twórcy z kręgu awangardy oraz bliskiego przyjaciela Władysława Strzemińskiego. W wyjątkowy sposób rozumiał on język wizualnej głębi: „obrazy te są jak protuberancje kolorów, jak niezastygłe, trwające w szalonym pędzie eksplozje światła, barw i kształtów, jak niekończąca się pogoń powidoków”. Prace Kamili Sipiki i Piotra Skowrona to właśnie pełna frywolności, radosna synteza tych wrażeń – dążącą do i biorącą się z eksploracji, entuzjazmu oraz poczucia podłączenia do ich życiodajnej energii.

– Marzena Żydek

Kamila Sipika – pracuje pomiędzy Holandią a Polską. Artystka wizualna zajmuje się głównie malarstwem olejnym i cyfrowym. Bada, w jaki sposób współczesne obrazy rozprzestrzeniają się, przekształcają, symulują i tworzą własne pragnienia. Jej projekty krążą wokół podobnych problemów i zjawisk wizualnych, ale nie trzymają się jednej estetyki. Malarstwo tworzy dla niej platformę do eksperymentowania, testowania i wymyślania nowych metod, które mogą przyczynić się do znalezienia możliwych do utrzymania koncepcji w naszej erze cyfrowej.

Piotr Skowron – urodzony w 1984r. w Łodzi jest absolwentem Grafiki Artystycznej łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego, w 2019 uzyskał stopień doktora sztuk pięknych. Obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w macierzystej Uczelni, w Pracowni Sitodruku dr hab. Agaty Stępień. Tworzy w zakresie grafiki warsztatowej, rysunku oraz malarstwa. Techniki, które najczęściej wykorzystuje to sitodruk. Nie ogranicza się jednak tylko do klasycznych form druku i często sięga po niekonwencjonalne rozwiązania konstruując przestrzenne obiekty graficzne. Eksperymenty z działaniami w przestrzeni idealnie współgrają z jego wcześniejszym wykształceniem – inżyniera zdobytym na Politechnice Łódzkiej. Komponując prace zestawia ze sobą podstawowe środki artystycznego wyrazu – linie, płaszczyzny, kolory, faktury, ma to na celu przedstawienie uczuć i emocji przy pomocy języka abstrakcji.