Niemniej ważny w twórczości artysty pozostaje kolor. Barwy fluorescencyjne oddają efekt świecenia ekranu monitora. Ostro zarysowane formy, wiszące na jednolitych aplach przypominają surową estetykę pionierskiej grafiki 3D lat 80’. To wirtualna przestrzeń widziana w realu.

Prace Marcina Jedlikowskiego określić można mianem Baudrillardowskich symulakr – symulacji osób, rzeczy, sytuacji. Jednym z bardziej oczywistych skojarzeń ze sztuką artysty są także „Bryły życiorysów” Normana Leto, w których za pomocą nowoczesnych technologii zwizualizowane zostały życiorysy realnych postaci. To, co w tych procesach pociąga Marcina, to fakt, iż z wpływu fragmentu czasu i przestrzeni na otoczenie powstaje realna forma. Podobnie jak Norman Leto, podąża on za perspektywą sztuki jako efektu ubocznego pewnego działania, pewnego wpływu na rzeczywistość.

Twórczość Marcina Jedlikowskiego osadzona jest w filozofii kultury, kulturze globalnej oraz technikach rzeczywistości wirtualnej. To zapis procesu tworzenia hiperrzeczywistości, którego początek i koniec mają miejsce w realu. Odbiorca ma szansę obserwować jego efekt, konfrontując go z własną interpretacją. Twórczość ta jest dowodem na to, że sztuka niezmiennie pozostaje świadectwem zmian rzeczywistości, a artysta wypełnia ważną rolę elokwentnego obserwatora współczesnego mu świata.

absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa (2005 – 2010). W 2010 obronił dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka. Jest członkiem grupy artystycznej STRUPEK (2008 – 2011) oraz członkiem Stowarzyszenia Kulturotwórczego Nie z tej Bajki (od 2007). Mieszka i pracuje w Ostrowcu Świętokrzyskim.