Marzenie odbicia się w twoim lustrze teraz jest codziennością.

Moje lustro mi nie wystarczało, nie odbijało się w nim nic dobrego.

Zmieniam się, czasem boję się, że aż za bardzo.

Bycie z tobą jest trudne, zastanawiam się, czy wcześniej było trudniej.

Zbliżam się, żeby później wpaść w przepaść tego co nas dzieli.

Jesteś moim niebieskim słońcem. Ciepły i zimny, a lód się nie roztapia.

Czy to możliwe, że żyjesz wśród nas?

Niepokój jest niebieski, śmierć jest niebieska, spokój jest niebieski, grudzień jest niebieski,

twoje oczy są niebieskie.

Ja jestem niebieski, czy sprawisz, że przestanę? Czy ty zmienisz się w niebieską?

Jestem ponad wszystkim co złe. Szukam tego uczucia, twojego, mojego błękitnego światła.