Niemniej ważny w twórczości artysty pozostaje kolor. Barwy fluorescencyjne oddają efekt świecenia ekranu monitora. Ostro zarysowane formy, wiszące na jednolitych aplach przypominają surową estetykę pionierskiej grafiki 3D lat 80’. To wirtualna przestrzeń widziana w realu.

Prace Marcina Jedlikowskiego określić można mianem Baudrillardowskich symulakr – symulacji osób, rzeczy, sytuacji. Jednym z bardziej oczywistych skojarzeń ze sztuką artysty są także „Bryły życiorysów” Normana Leto, w których za pomocą nowoczesnych technologii zwizualizowane zostały życiorysy realnych postaci. To, co w tych procesach pociąga Marcina, to fakt, iż z wpływu fragmentu czasu i przestrzeni na otoczenie powstaje realna forma. Podobnie jak Norman Leto, podąża on za perspektywą sztuki jako efektu ubocznego pewnego działania, pewnego wpływu na rzeczywistość.

Twórczość Marcina Jedlikowskiego osadzona jest w filozofii kultury, kulturze globalnej oraz technikach rzeczywistości wirtualnej. To zapis procesu tworzenia hiperrzeczywistości, którego początek i koniec mają miejsce w realu. Odbiorca ma szansę obserwować jego efekt, konfrontując go z własną interpretacją. Twórczość ta jest dowodem na to, że sztuka niezmiennie pozostaje świadectwem zmian rzeczywistości, a artysta wypełnia ważną rolę elokwentnego obserwatora współczesnego mu świata.

malarz, rysownik, muzyk, twórca instalacji. 

Absolwent Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom z malarstwa w 2007 roku). W latach 2004-2005 studiował w departamencie sztuk pięknych na Uniwersytecie Complutense w Madrycie. 

Jego prace oscylują między abstrakcją a symbolizmem. Słomkowski od czasu ukończenia studiów opracowuje swój indywidualny alfabet znaczeń. W swoich pracach przygląda się temu jak sfera sacrum i profanum działa na ludzką wyobraźnię a także poszukuje dróg komunikacji między światem ożywionym a nieożywionym. Przestrzeń, która występuje w wielu równoległych porządkach, nabierająca różnych znaczeń jest motywem przewodnim twórczości Słomkowskiego.